|
Laat het zo zijn! Laat mij Astarte wezen, zoals je me eenmaal Astarte hebt gezien... Laat mijn sterrensluier altijd wemelen om mij heen. Laat dit de toren zijn van Astarte, de toren van welke zij beneden vertellen. Laat ons de illusie leven, Cyrus. Wees Baäl, ik ben Astarte... Zie, wij zijn goden en wij blikken lachende naar de werelden beneden ons, die de onze zijn... Zie, onze lach maakt de hemel klaar... Een zwaai van onze handen heeft de wolken verspreid en de zon is onze eigen klaarte...
— Babel
(book)
by Louis Couperus
|