typeracer

Naar mate hij hoger kwam, werden de werkwoorden onregelmatiger en geleidelijk begon hij in een lichte trance te raken. Hoe was het toch weer? Deponentia, semi-deponentia... Volebamus, ferebatis, ferebaris... Door een klein glasvenster in het hout waren vaalbruine vlekken te zien op het witte marmer: Christus' bloed natuurlijk.