typeracer

Soms beeld ik me in dat het ouderwetse meubel pardoes het schap af dondert en in zijn val het hoofd van mijn verwekker verbrijzelt. Gekweld door schuldgevoel vraag ik hem dan een halve draai te nemen (hoofd op het voeteneind en voeten op de plaats van het hoofdkussen, dat hij meegrist naar zijn nieuwe positie), zodat ik ongehinderd zijn schedel kan masseren en zijn weinig overgebleven haarslierten borstelen - zacht, hard: het morseschrift van mijn onbeantwoorde kinderliefde.